|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
3 نتیجه برای عفونت بیمارستانی
دکتر حسن نورالهی، دکتر مجتبی رستمی،
دوره 2، شماره 1 - ( 1-1379 )
چکیده
دانستن شیوع شناسی باکتری ها در بیمارستان های آموزشی به اداره کردن بیماران تب دار و کاربرد صحیح آنتی بیوتیک ها قبل از دریافت جواب آزمایش ها کمک می کند. طی یک مطالعه توصیفی فراوانی باکتری های شایع در یک دوره دو ساله 1376-1375 در بخش های مختلف بیمارستانی به وسیله نمونه های ارسالی به آزمایشگاه بیمارستان شناسایی و مورد مطالعه قرار گرفت. در این بررسی از محیط های کشت استاندارد مدفوع، خون و زخم استفاده شده است. نتایج نشان داد که بیشترین نوع باکتری، اشرشیاکلی با 30.6 درصد، استافیلوکوک 14.2 درصد بود و محل آن عفونت های ادراری با 33.3 درصد، باکتریمی 21.7 درصد و عفونت های تنفسی با 14 درصد، مشخص گردید. این نتایج با گزارش های رسیده از سایر نقاط جهان چندان تفاوتی ندارد. بیشتر باکتری های موجود به سپروفلوکساین و آمینوگلیکوزیدها حساس بوده اند.
آنیا آهنی آذری، دکتر احمد دانش،
دوره 9، شماره 3 - ( 7-1386 )
چکیده
زمینه و هدف : مقاومت آنتی‌بیوتیکی در باکتری سودوموناس ائروژینوزا به عنوان یکی از عوامل ایجاد کننده عفونت‌های بیمارستانی در سال‌های اخیر روند صعودی داشته است. هدف از انجام این مطالعه بررسی فراوانی و حساسیت آنتی‌بیوتیکی سودوموناس آئروژینوزاهای جدا شده از بیمارستان طالقانی گرگان بود.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی محیط بی‌جان اطراف بیماران در بخش‌های مختلف بیمارستان طالقانی در تابستان 1385 مورد نمونه‌برداری قرار گرفت. نمونه‌برداری با استفاده از سوآب و گاز استریل انجام شد. برای انجام تست‌های افتراقی و شناسایی سویه‌های به‌دست آمده از محیط‌های کشت BHI ، سیتریماید آگار و TSI استفاده شد و حساسیت آنتی‌بیوتیکی به روش کربی بائر و با استفاده از محیط کشت مولرهینتون آگار تعیین گردید.
یافته‌ها : از 292 نمونه تهیه شده، 55 نمونه از نظر سودوموناس آئروژینوزا مثبت بودند. براساس نسبت نمونه‌های مثبت به کل نمونه‌ها، بخش تالاسمی با 5/38درصد آلوده‌ترین بخش و شیرهای آب با 1/61درصد آلوده‌ترین محل از نظر نمونه‌برداری شناسایی شدند. 20 درصد و 7/32 درصد از نمونه‌ها به ترتیب به سفتازیدیم و پیپراسیلین مقاومت داشتند که 9/10درصد درصد از آنها مقاومت هم‌زمان به هر دو آنتی‌بیوتیک داشتند.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که آلودگی به سودوموناس آئروژینوزا و وجود مقاومت آنتی‌بیوتیکی از مشکلات مهم این مرکز درمانی می باشد.
محمدمهدی سلطان دلال، محمد کاظم شریفی یزدی، سوان آوادیس یانس، هدروشا ملاآقامیرزایی، آیلار صباغی،
دوره 15، شماره 3 - ( 7-1392 )
چکیده
زمینه و هدف : کلبسیلاها باکتری گرم منفی VP (وژز پروسکوئر) مثبت هستند که به صورت همسفره در دستگاه گوارش و مجاری تنفسی افراد یافت شده و به عنوان عامل عفونت جدی در بیماران بستری در بیمارستان و مقاوم در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها مطرح هستند. این مطالعه به منظور تعیین اثر سیپروفلوکساسین، سفتی‌زوکسیم و کاربنی‌سیلین بر کلبسیلاهای جدا شده از نمونه بیماران انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه آزمایشگاهی 1200 نمونه بالینی مختلف از بیماران بستری در بیمارستان امام خمینی (ره) تهران جمع‌آوری و برای شناسایی کلبسیلا مورد بررسی قرار گرفتند. برای تعیین حداقل غلظت کشندگی (MIC) گونه‌های کلبسیلا شناسایی شده، نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های کاربنی‌سیلین، سفتی‌زوکسیم و سیپروفلوکساسین از روش تهیه رقت در لوله macrodilution broth test استفاده شد. یافته‌ها : از 1200 نمونه جدا شده 300 نمونه (25درصد) کلبسیلا تشخیص داده شد. بیشترین کلبسیلای تشخیص داده شده از نمونه‌های ادرار (73 درصد) بود و کلبسیلا پنومونیه (94 درصد) فراوان‌ترین گونه جدا شده بود. نتایج MIC و حداقل غلظت مهارکنندگی (MBC) حاصله با استفاده از رقت‌های متوالی، محدوده غلظت‌هایی که رشد گونه‌های مختلف کلبسیلا را متوقف ساخت؛ به ترتیب برای کاربنی‌سیلین 16-1024 μg/ml ، سفتی‌زوکسیم 4-256 μg/ml و سیپروفلوکساسین 16-0.25 μg/ml به دست آمد. 94 درصد از کل گونه‌های کلبسیلا نسبت به کاربنی‌سیلین، 6 درصد به سفتی‌زوکسیم و یک درصد به سیپروفلوکساسین مقاوم بودند. نتیجه‌گیری : دو داروی سیپروفلوکساسین و سفتی‌زوکسیم در درمان عفونت‌های ناشی از کلبسیلا مناسب هستند.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
