|
|
|
![::](./templates/tmpl_green/images/cnt_bar_icon_rtl.gif) |
جستجو در مقالات منتشر شده |
![::](./templates/tmpl_green/images/cnt_bar_arrow_rtl.gif) |
|
2 نتیجه برای ضیائی
صدیقه مقسمی، دکتر سعیده ضیائی، زینب حیدری، دوره 11، شماره 4 - ( زمستان 1388 )
چکیده
زمینه و هدف : عملکرد جنسی یکی از جنبههای مهم کیفیت زندگی است که بر سلامت جسمی ، روانی و ذهنی افراد تاثیرگذار است. این مطالعه به منظور تعیین اثر تیبولون بر عملکرد جنسی زنان یائسه سالم انجام شد. روش بررسی : در این کارآزمایی بالینی 96 زن یائسه سالم 60-45 ساله مراجعه کننده به مراکز درمانی منتخب که کنترااندیکاسیون قطعی هورمون درمانی نداشتند؛ طی دی ماه 1385 تا فروردین ماه 1387 وارد مطالعه شدند. بیماران به طور تصادفی به دو گروه درمان با تیبولون (52نفر) و پلاسبو (44 نفر) تقسیم شدند. گروه تیبولون روزانه 5/2 میلیگرم تیبولون + کلسیم ـ د (500میلیگرم + 200 واحد) و گروه پلاسبو منحصراً کلسیم ـ د (500میلیگرم + 200 واحد روزانه) دریافت کردند. بیماران به مدت شش ماه پیگیری شدند. عملکرد جنسی با استفاده از ایندکس بررسی عملکرد جنسی زنان (FSFI) ارزیابی و به منظور تعیین سطح هورمونها نمونه خون در شروع و پایان درمان گرفته شد. در پایان درمان عوارض جانبی و رضایت از مصرف تعیین و دادهها بااستفاده از نرمافزار آماری SPSS-15 و آزمونهای آماری تی، کای اسکوئر و منویتنی تجزیه و تحلیل شد. یافتهها : 41 زن در گروه تیبولون و 40 زن در گروه پلاسبو مطالعه را به پایان رساندند. تیبولون در مقایسه با شروع درمان و پلاسبو باعث بهبود معنیدار همه جنبههای عملکرد جنسی شد. در گروه تیبولون سطح سرمی هورمون تستوسترون ، ایندکسهای تستوسترون و استرادیول آزاد افزایش و سطح سرمی پروتئین انتقالدهنده هورمونهای جنسی (SHBG) 57درصد کاهش یافت (P<0.05). تیبولون با برخی عوارض جانبی مانند سردرد ، افزایش وزن ، خونریزی و لکهبینی همراه بود. نتیجهگیری : این مطالعه نشان داد که تیبولون با ایجاد تغییرات مطلوب در سطح هورمونهای جنسی و SHBG حیطههای عملکرد جنسی زنان یائسه را به طور معنیداری بهبود میبخشد.
طیبه ضیائی، فاطمه معصومی، زهرا مهربخش، صدیقه مقسمی، دوره 24، شماره 4 - ( زمستان 1401 )
چکیده
زمینه و هدف: میانسالی دورهای همراه با تغییرات مختلف زیستی - روانی - اجتماعی است. سلامت جنسی یکی از ابعاد مهم سلامتی است که در میانسالی کمتر به آن پرداخته شده است. این مطالعه به منظور تعیین رابطه خودپنداره جنسی و سلامت جنسی زنان میانسال شهر گرگان انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی – تحلیلی روی 407 زن متاهل با میانگین سنی 5.46±46.38 سال دارای پرونده خانوار الکترونیک در هشت مرکز خدمات جامع سلامت شهر گرگان طی سالهای 98-1397 انجام شد. دادهها با استفاده از چک لیست اطلاعات جمعیتشناختی، نسخه فارسی پرسشنامه چند وجهی خودپنداره جنسی Snell و مقیاس سلامت جنسی زنان میانسال (SHIMA) جمعآوری شدند.
یافتهها: میانگین و انحراف معیار نمره خودپنداره جنسی مثبت (26.88±115.10)، خودپنداره جنسی منفی (11.22±18.09)، خودپنداره جنسی موقعیتی (11.88±39.92) و نمره سلامت جنسی زنان میانسال (18.71±129.18) تعیین شد. نمره سلامت جنسی زنان میانسال متاهل با خودپنداره جنسی مثبت (r=0.67, P<0.001) و موقعیتی (r=0.63, P<0.001) همبستگی مثبت و قوی و با خودپنداره جنسی منفی (r= -0.48, P<0.001) همبستگی منفی متوسط و معنیدار آماری داشت.
نتیجهگیری: این مطالعه نشان داد که خودپنداره جنسی مثبت با سلامت جنسی زنان میانسال متاهل ارتباط مستقیم و خودپنداره جنسی منفی با سلامت جنسی ارتباط معکوس دارد.
|
|
|
|
|
|