پاسخ ایمنی هومورال نسبت به آنتیژنهای واکسن پلیساکارید پنوموکوکال در بیماران طحالبرداری شده
|
مجید محمودی* 1، اصغر آقامحمدی2 ، حمید قادری3 ، آنا عیسائیان4 ، موسی زرگر5 ، علی خاجی6 ، نیما رضائی7 ، کورس دیوسالار8 ، محمدعلی محققی9 ![](./files/0allsites/images/pubmed20.png) |
1- استادیار مرکز تحقیقات سرطان ، گروه پژوهشی تومورهای تجربی و پیشبالینی سرطان، دانشگاه علوم پزشکی تهران ، dmahmoodi@razi.tums.ac.ir 2- استاد گروه آموزشی بیماریهای کودکان، مرکز تحقیقات رشد و تکامل، مرکز طبی کودکان، دانشگاه علوم پزشکی تهران 3- رزیدنت گروه جراحی، مرکز تحقیقات تروما و پژوهشهای جراحی ، دانشگاه علوم پزشکی تهران 4- استادیار مرکز طبی کودکان، دانشگاه علوم پزشکی تهران 5- استاد گروه جراحی، مرکز تحقیقات تروما و پژوهشهای جراحی، دانشگاه علوم پزشکی تهران 6- کارشناس گروه جراحی، مرکز تحقیقات تروما و پژوهشهای جراحی، دانشگاه علوم پزشکی تهران 7- استادیار گروه آموزشی ایمنولوژی دانشکده پزشکی ، مرکز تحقیقات رشد و تکامل، مرکز طبی کودکان دانشگاه علوم پزشکی تهران 8- کارشناس گروه نوروفیزیولوژی، مرکز تحقیقات علوم اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی کرمان 9- دانشیار گروه جراحی، مرکز تحقیقات سرطان، دانشگاه علوم پزشکی تهران |
|
چکیده: (23764 مشاهده) |
زمینه و هدف : بیماران فاقد طحال در خطر ابتلاء به عفونت باکتریهای کپسولدار نظیر استرپتوکوک پنومونی میباشند و تزریق واکسن پلی ساکارید پنوموکوکال (Pneumovax 23) توصیه شده است. این مطالعه به منظور تعیین پاسخ ایمنی هومورال نسبت به آنتیژنهای واکسن پلیساکارید پنوموکوکال در بیماران طحالبرداری شده به علت ترومای طحال و یا ابتلاء به بیماری ترومبوسیتوپنی مزمن انجام شد. روش بررسی : این مطالعه مورد شاهدی قبل از عمل طحالبرداری روی دو گروه از بیماران شامل 15 بیمار (11 مرد و 4 زن) ناشی از ترومای طحال و 20بیمار (10 مرد و 10 زن) مبتلا به ترومبوسیتوپنی مزمن (ITP) که به بیمارستانهای ابنسینا و مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره) تهران طی اردیبهشت 1386 لغایت مهر 1387 مراجعه نموده بودند؛ انجام شد. 40 فرد سالم مراجعه کننده به مرکز آسم و ایمونولوژی مرکز طبی کودکان که برای پیشگیری از ابتلاء به عفونتهای پنوموکوکی توسط واکسن پلیساکارید پنوموکوکال واکسینه شده بودند؛ به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شدند. به تمامی افراد سه گروه واکسن پلی ساکارید پنوموکوکال تزریق گردید. رقت آنتیبادیهای IgG و IgG2 که به آنتیژنهای واکسن اختصاص داشتند؛ در سرم خون بیماران قبل از واکسیناسیون و 4 هفته بعد از واکسیناسیون با روش الیزا اندازهگیری گردید. از آزمون آماری تی برای مقایسه دو گروه و آزمون رگرسیون برای تعیین همبستگی دو متغیر استفاده شد. یافتهها : بعد از واکسیناسیون، میانگین آنتیبادی IgG و یا IgG2 تولید شده علیه آنتیژنهای واکسن در گروه بیماران ITP به طور معنیداری کمتر از گروه شاهد و یا گروه تروما بود (P<0.05). در گروه تروما رقت آنتیبادی IgG و یا IgG2 تولید شده در مقایسه با گروه شاهد تفاوت معنیداری نداشت. از 20 بیمار مبتلا به ITP مورد مطالعه 9 نفر (45%) پاسخ ایمنی ضعیفی نسبت به آنتیژنهای واکسن نشان دادند. نتیجهگیری : نتایج این مطالعه نشان داد که 45% از بیماران طحالبرداری شده مبتلا به ترومبوسیتوپنی مزمن، نسبت به آنتیژنهای باکتری استرپتوکوک، ضعف ایمنی هومورال دارند. |
|
واژههای کلیدی: طحال برداری، واکسن پنوموکوکال، ترومبوسیتوپنی مزمن، تروما |
|
متن کامل [PDF 283 kb]
[English Abstract]
(20208 دریافت)
|
نوع مطالعه: تحقيقي |
موضوع مقاله:
ايمنيشناسي
|
* نشانی نویسنده مسئول: تهران ، انتهای بلوار کشاورز، مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره) ، کد پستی 14197 ، تلفن : 61192501 (021) ، نمابر : 66581638 |
|
|
|
|
ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|