[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: معرفي مجله :: آخرين شماره :: آرشيو مقالات :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
آرشیو مقالات::
در باره نشریه::
بانک‌ها و نمایه‌نامه‌ها::
هیئت تحریریه::
اعضای اجرایی::
ثبت نام::
راهنمای نگارش مقاله::
ارسال مقاله::
فرم تعهدنامه::
راهنما کار با وب سایت::
برای داوران::
پرسش‌های متداول::
فرایند ارزیابی و انتشار مقاله::
در باره کارآزمایی بالینی::
اخلاق در نشر::
در باره تخلفات پژوهشی::
لینکهای مفید::
تسهیلات پایگاه::
تماس با ما::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
Google Scholar

Citation Indices from GS

AllSince 2020
Citations73082904
h-index3317
i10-index22268
:: دوره 17، شماره 3 - ( پاییز 1394 ) ::
جلد 17 شماره 3 صفحات 17-11 برگشت به فهرست نسخه ها
اثر مصاحبه انگیزشی بر کاهش وزن
فیروزه مصطفوی1 ، سیدکمال‌الدین میرکریمی* 2، رحمان بردی اوزونی دوجی3 ، محمدعلی وکیلی4 ، سمیرا عشقی نیا5
1- استادیار، گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
2- دکتری آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، مرکز تحقیقات مدیریت سلامت و توسعه اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان ، k.mirkarimi@goums.ac.ir
3- دانشجوی دکتری مشاوره، مرکز تحقیقات مدیریت سلامت و توسعه اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان
4- استادیار، گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان
5- استادیار، مرکز تحقیقات بیوشیمی و اختلالات متابولیک و مرکز تحقیقات قلب و عروق، گروه تغذیه، دانشگاه علوم پزشکی گلستان
چکیده:   (10203 مشاهده)
زمینه و هدف : چاقی به عنوان یکی از مهم‌ترین مشکلات بهداشت عمومی مطرح بوده و تهدیدی قابل پیشگیری برای سلامت انسان‌ها در سراسر جهان است. مصاحبه انگیزشی، روشی مراجع محور و مستقیم به منظور افزایش انگیزه درونی افراد برای تغییر رفتار از طریق بررسی و حل ابهامات است که نتایج سودمند آن در زمینه سلامت به طور گسترده‌ای مورد تایید قرار گرفته است. این مطالعه به منظور مقایسه اثر مصاحبه انگیزشی و مصاحبه انگیزشی به همراه قصد بر کاهش وزن زنان بر اساس تئوری انگیزش محافظت انجام شد. روش بررسی : در این کارآزمایی بالینی 150 نفر از زنان چاق یا دارای اضافه وزن به طور تصادفی در سه گروه 50 نفری کنترل، مصاحبه انگیزشی و مصاحبه انگیزشی به همراه قصد قرار گرفتند. اطلاعات از طریق پرسشنامه محقق‌ساخته در دو نوبت (ابتدای مطالعه و دو ماه پس از انجام مصاحبه) جمع‌آوری گردید. یافته‌ها : نمره ‌سازه‌های تئوری شامل حساسیت درک شده، شدت درک شده، پاداش‌های درک شده، خودکارآمدی درک شده، کارایی پاسخ درک شده و هزینه‌های درک شده در هر دو گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل به‌طور معنی‌داری افزایش یافت (P<0.05). شاخص‌های آنتروپومتریک دو گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی‌داری کاهش یافت (P<0.05). نتیجه‌گیری : اجرای روش مصاحبه انگیزشی به همراه قصد، منجر به کاهش وزن بیشتر و افزایش نمره سازه‌های تئوری انگیزش محافظت می‌گردد.
واژه‌های کلیدی: چاقی، وزن بدن، مصاحبه انگیزشی، زنان
متن کامل [PDF 205 kb] [English Abstract]   (17809 دریافت)    
نوع مطالعه: تحقيقي | موضوع مقاله: نظام سلامت
* نشانی نویسنده مسئول: گرگان ، کیلومتر 2 جاده گرگان به ساری ، مجموعه آموزش عالی دانشگاه علوم پزشکی گلستان (شادروان فلسفی)، معاونت تحقیقات و فناوری دانشگاه، تلفن 32424377-017 ، نمابر 32421657
ارسال پیام به نویسنده مسئول


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mostafavi F, Mirkarimi SK, Ozouni-Davaji R, Vakili MA, Eshghinia S. Effect of motivational interviewing on weight loss. J Gorgan Univ Med Sci 2015; 17 (3) :11-17
URL: http://goums.ac.ir/journal/article-1-2499-fa.html

مصطفوی فیروزه، میرکریمی سیدکمال‌الدین، اوزونی دوجی رحمان بردی، وکیلی محمدعلی، عشقی نیا سمیرا. اثر مصاحبه انگیزشی بر کاهش وزن. مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي گرگان. 1394; 17 (3) :11-17

URL: http://goums.ac.ir/journal/article-1-2499-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 17، شماره 3 - ( پاییز 1394 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مجله دانشگاه علوم پزشکی گرگان Journal of Gorgan University of Medical Sciences
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 38 queries by YEKTAWEB 4679
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)