| تاریخ ارسال: 1401/6/21 |
عفاف و حجاب از جمله مقوله هایی است که همواره در فرهنگ اسلام و جامعه دینی مورد توجه بوده و رعایت این مهم، نه تنها برای فرد مایه آرامش و امنیت است که برای جامعه نیز فواید بی شماری از جمله تحکیم بنیان خانواده،کاهش طلاق و سایر آسیب های اجتماعی را دارد. اگر بخواهیم تعریفی از «عفت» داشته باشیم این خصیصه را می توان در بی رغبتی نسبت به خواسته های نفسانی دانست و به طور کلی می توان گفت عفت به معنای خود کنترلی، نظارت بر خویشتن، پرهیزکاری، احساس حضور در محضر خداوند و جلوگیری از طغیان نفس در ارتکاب به معاصی، در شئون مختلف وجودی انسان به ویژه در حیطه جنسی است. عفت یک صفت فطری است و همه انسان ها فطرتاً عفیف هستند. با بررسی اجمالی آیات قرآن می توان دریافت که عفت ریشه فطری دارد و از بدو خلقت همراه او بوده است. قرآن درباره آدم و حوا می فرماید: هنگامی که شیطان آن دو را فریب داد و از آن درخت خوردند و زشتی هایشان آشکار گشت، از برگ درختان بهشت خود را پوشاندند.
«حجاب» در لغت به معنای مانع، چیزی که بین دو چیز جدایی افکنَد، پوشاندن و پوشش (سِتر) است و امروزه واژه حجاب در زبان عامه مردم و متون فقهی به معنای پوشش شرعیِ زنان بهکار میرود. حجاب، بیش از آنکه جنبه فردی داشته باشد، رفتاری اجتماعی است، یعنی انسان عاقل مکلف، در جمع و هنگام مواجهه با دیگران، از حیث پوشش، الزامات و محدودیتهایی را میپذیرد که میزان آن در فرهنگها و ادیان و جوامع، متفاوت است؛ در باور دینداران، الزامات و محدودیتها و هنجارهای حضور در اجتماع را دین تعیین میکند.
«حجاب» در لغت به معنای مانع، چیزی که بین دو چیز جدایی افکنَد، پوشاندن و پوشش (سِتر) است و امروزه واژه حجاب در زبان عامه مردم و متون فقهی به معنای پوشش شرعیِ زنان بهکار میرود. حجاب، بیش از آنکه جنبه فردی داشته باشد، رفتاری اجتماعی است، یعنی انسان عاقل مکلف، در جمع و هنگام مواجهه با دیگران، از حیث پوشش، الزامات و محدودیتهایی را میپذیرد که میزان آن در فرهنگها و ادیان و جوامع، متفاوت است؛ در باور دینداران، الزامات و محدودیتها و هنجارهای حضور در اجتماع را دین تعیین میکند.
دفعات مشاهده: 1176 بار |
دفعات چاپ: 291 بار |
دفعات ارسال به دیگران: 0 بار |
0 نظر